Een schip verdwijnt brandend in de golven. Alleen een jong gezin bestaande uit een man, een vrouw en hun baby overleeft de ramp. Ze belanden in de Afrikaanse jungle, waar ze een boomhut bouwen. In diezelfde jungle woont een groep gorilla’s met als leider Kerchak. Kerchak en zijn vrouw Kala hebben een kind, dat echter het slachtoffer wordt van de luipaard Sabor.
Niet veel later vindt Kala de boomhut. Sabor blijkt daar ook te hebben toegeslagen en de twee mensen te hebben gedood, alleen de baby leeft nog. Kala weet de baby te redden van Sabor en besluit zich over hem te ontfermen. Ze geeft hem de naam Tarzan.
De Bosschool
De eerste acht leerlingen arriveerden in oranjebont om hun studie te beginnen aan een nieuwe orang-oetan bosschool op Borneo. Het doel is om deze orang oetans alle vaardigheden te leren, die ze nodig hebben om een zelfstandig leven in het wild te leiden. Zoals hoe ze in bomen moeten klimmen en nesten bouwen voor de nacht, en welke vruchten ze kunnen eten en hoe ze deze moeten eten.
De verzorgers brengen de moederloze orang-oetans de vaardigheden bij, die ze nodig hebben om zelfstandig in het bos te leven.
Dit mag je niet missen! Het stuk oerwoud (jungle) heet Taman Negara. Dit is namelijk het oudste regenwoud ter wereld. Het is een plek waar eeuwenoude, reusachtige bomen staan, die alle andere planten en dieren tot dwergen bombarderen. Je kunt er alleen maar komen met een boot over een snelstromende rivier. Soms heb je een stroomversnelling en dan moet er goed gelaveerd (gestuurd) worden om de lange, houten boot weer goed te kunnen laten varen.
Sommigen komen met de of met de auto naar het vertrekpunt van de boottocht, die diep de jungle in gaat. Alles wordt op de lange, houten boot (een prauw) geladen: rugzakken, koffers e.d. De boottocht er naar toe is hartstikke indrukwekkend. De tocht duurt 3 à 4 uur, maar je verveelt je geen moment. Je geniet van al het leven, wat zich langs de rivier afspeelt. Je ziet wassende vrouwen, karbouwen, die water komen drinken uit de rivier. Varende handelaren, die met hun waar de rivier stroomafwaarts varen. Er zijn weer andere boten, die uit de jungle naar de bewoonde wereld varen. Kortom: er is genoeg leven langs de rivier.
Tenslotte kom je aan op je adres diep in het oerwoud. Het water in de rivier staat laag. Je moet eerst zo'n 6 meter omhoog klimmen. Dat is anders in de regentijd, want dan staat het water 6 meter hoger.
Boven gekomen loop je naar de receptie. Hier wordt ingecheckt. Wie goed geboekt heeft krijgt een huisje en anderen moeten misschien op een grote slaapzaal verblijven. Ik hoop, dat je geen apen tegen komt, want dan kun je direct naar je huisje (chalet). Vervolgens moet je uitpakken, wat je hebt meegenomen op deze trip. Gelukkig is het koel in het huisje, want er is airconditioning.
Als de avond is gevallen, kun je in het restaurant eten. Hier zie je alle anderen, die in de jungle verblijven. Als je niet te moe bent, maak je na het eten met een gids een wandeling door het park, waarbij je ontzettend veel uitleg krijgt over de insecten, dieren en planten die je onderweg tegenkomt. Wees maar niet bang, dat je wilde luipaarden, tijgers, of neushoorns tegen komt. In Taman Negara kom je alleen voor de flora (bloemen en planten). Natuurlijk zijn er wel dieren, die kunt zien: apen, mooie vogels en slangen. Je loopt wel met een gids over paden, dus zo eng is het niet.
De volgende dag, kun je een tour maken met de boot naar een stroomversnelling, waar je heerlijk kunt zwemmen. Vergeet je zwembroek dus niet! Of je kunt een wandeltocht (een trekking) maken door het oerwoud. Maar het leukst is om naar de Canopy Walk te gaan. Je moet dan de bordjes volgen en uiteindelijk kom je bij de Canopy Walk: over een touwpad, in de bomen van boomtop naar boomtop lopen. Je kijkt neer op de jungle.
xx
Het leukste is een excursie naar een Orang Asli nederzetting. Met een gewone prauw ga je naar de dichtstbijzijnde nederzetting.
Vrouwen lopen zonder bovenstukje, maar wanneer ze ons zien, trekken ze gauw een T-shirt aan. De "chief" doet ook gauw een overhemd aan. Boven een vuurtje worden wat visjes geroosterd. Een kind speelt met een jong poesje. Vrouwen maken van bamboe een haarkam. Mannen zijn bezig met het maken blaaspijpen en pijltjes (rapids). Anderen liggen lui achterover in hun hut.
De hutten worden gemaakt van (palm)bladeren en zijn in twee uur gebouwd. Mocht er iets ergs gebeuren in het dorp, dan vertrekt de stam. Zoiets ergs kan het overlijden van een stamlid zijn. Men gaat dan elders een nieuw dorp bouwen. Overigens bestond ons dorp uit 10 hutten, waar de meeste bewoners lui achterover lagen.
We kregen een demonstratie van schieten met een blaaspijp .
Overdag verzamelen de Orang Asli hun voedsel. Ze vissen met werpnetten in de rivier of gaan op jacht met hun blaaspijpen. Ze nemen soms wel honderden pijltjes mee. Als je de prooi mist, moet je er toch genoeg bij je hebben, want je vindt de pijltjes niet meer terug. Deze pijltjes (zo groot als een satéstokje) dopen ze in gif, zodat de geraakte dieren verdoofd worden. Dit gif wordt gemaakt van de bast van een boom. De Orang Asli jagen voornamelijk op vogels en apen.
Zoveel indukken, dat je blij bent, als je de volgende dag weer naar de bewoonde wereld mag. Weer met de lange houten boot, maar stroomafwaarts gaat sneller
