13
juli
De
wekker gaat om 05.30. Ikzelf ben al om 05.15 in de weer terwijl de rest van
het huis nog lekker slaapt. Zal wel door de stress komen!! Eerst nog even
eten en kijken in huis of alles goed op slot is en dan kunnen wij gaan.
Jasper, Bart en mijn moeder gaan met de trein naar Schiphol. Marcel gaat met
mijn vader en moeder Rood met de auto. Bijna gelijk komen we op Schiphol
aan. Eerst nog maar effen een bakkie en dan ga ik in de rij staan om in te
checken. Deze rij is al behoorlijk lang dus dat duurt even. Het staat er
eigenlijk wel gezellig. Voor mij staat een jongen die doorvliegt naar Japan,
achter mij een Nederlands gezin die woont in Australië en dus weer naar huis
vliegt en daarachter weer een man die doorvliegt naar Thailand. En wij
vliegen eerst door naar Singapore. Als alle spullen zijn ingecheckt (ik ben
trots op mezelf, 50 kg. Bagage voor 4 personen voor 4 weken!) nemen wij
afscheid van de ouders en gaan wij door de douane. Om 11.30 uur stappen wij
in het vliegtuig. Wij zitten vrijwel achterin. Ik zit naast Bart en Marcel
met Jasper de rij daarachter. Om 12.45 uur gaan wij de lucht in, 3 kwartier
te laat. De vlucht verloopt voorspoedig en valt alles mee gezien het
tijdsverschil en tijdsduur van de vlucht.
14 juli
Na 12
uur vliegen landen wij om 06.00 uur op Kuala Lumpur. Nu gaat het gebeuren,
wij moeten overstappen naar Singapore. Iets wat ik helemaal niet zag zitten
maar alles is meegevallen. De boardingpassen hebben wij al ontvangen op
Schiphol voor deze vlucht dus zoeken wij de gate op. Wij moeten met een
treintje naar een terminal waarvandaan binnenlandse vluchten vertrekken. De
hal is zo goed als uitgestorven, voor Jasper en Bart reden om te gaan
voetballen. Na een uurtje vliegen komen wij aan op Shangi Airport,
Singapore. En gelukkig alle koffers hebben het ook gehaald. Er staat al een
mannetje op ons te wachten. Deze overhandigt ons eerst de tickets voor de
vlucht naar Tioman en brengt ons dan het hotel waar wij om 10.30 uur
aankomen. Het Fullerton Hotel is een prachtig hotel!! Bij binnenkomst worden
wij zo ongeveer 10 keer welkom geheten, iets waarvan wij denken dat ze echt
heel blij zijn dat wij het gehaald hebben!! Wij gaan naar de kamer. De kamer
van Jasper en Bart is nog niet klaar maar zij kunnen evengoed even slapen.
Al met al zijn wij sinds het opstaan in Andijk 22 uur verder. Ik ga met
Jasper en Bart op bed liggen en al snel liggen wij lekker te slapen! Om
15.00 uur gaan wij aan de wandel. Ons hotel ligt in de financiële buurt van
Singapore aan de Singapore rivier. We lopen langs de boatquay, een kade
langs de Singapore rivier met allemaal eettentjes. Jasper en Bart vinden de
bakken met gevangen kreeften erg interessant. Vooral dat ze nog touwtjes om
de pootjes hebben ook! Wij lopen naar Chinatown. Allemaal kleine winkeltjes
en ze willen van alles aan je verkopen. Marcel koopt dan ook nog een
prachtig mooi leren hoesje voor zijn mobiel. Bij terugkomt in het hotel
willen de jongens nog even zwemmen. Het zwembad van het hotel is open tot
23.00 uur dus dat gaat helemaal lukken. Terwijl wij in het zwembad liggen
komen er 5 helikopters aan met de vlag van Singapore eraan. Het blijkt dat
op deze dag de onafhankelijkheid van Singapore wordt gevierd. Na de
helikopters komen er nog wat straaljagers en daarna nog een groot vuurwerk
vanaf een paar hoge gebouwen. Dat ze zo blij zijn dat wij hier zijn!!
Ongelofelijk!! ‘s avonds nog even wat eten langs de boatquay en op tijd
naar bed om het tijdsverschil weer in te halen!! De kamer was vanmiddag al
klaar maar de sleutel hadden wij nog niet opgehaald. Wij hebben gevraagd om
2 slaapkamers naast elkaar en dat is gelukt…… er zit alleen een werkkast,
een serviceruimte, een gang en nog een werkkast tussen. Jasper vind het
geweldig interessant om alleen op een kamer te slapen. Bart is iets minder
enthousiast, maar Jasper zal heel goed op zijn broertje passen. Voor de
veiligheid krijgen zij een mobiel op de kamer. Het duurt niet lang of hij
gaat over….. Het is Jasper om te vertellen dat ze kunnen internetten op de
tv. Een duur telefoontje en het internetten is ook niet zo’n goed idee. Dan
slapen ze over een paar uur nog niet!!!
15
juli
Na
een lekkere lange nacht zijn wij allemaal weer fit genoeg!! Net op tijd
komen wij bij het ontbijtbuffet aan (10.30 uur) en wat voor buffet. Het ziet
er allemaal geweldig lekker uit, alle soorten fruit, sap, brood te veel om
op te noemen. Na het ontbijt willen de jongens eerst zwemmen dus dat gaan we
dan ook doen. Het is bewolkt buiten maar toch zijn Marcel, Bart en ik licht
verbrand. Stom, stom, stom smeer dan ook!! Het is heerlijk bij het zwembad
en wij genieten dan ook volop. ‘s middags gaan we met de taxi naar Orchid
road, de winkelstraat van Singapore. Winkels van Prada, Gucci, Yves Saint
Laurant noem maar op…. Alles zit er! Ik kon er helaas niet slagen. De maten
lopen maar tot 40!! Maar wel heb ik een hoesje weten te scoren voor mijn
ipod!! Wij vermaken ons weer prima. Aan het begin van de avond gaan we terug
naar het hotel. Er wordt gewoon gegeten bij Mac Donalds. Dus ook de mac in
Singapore is geprobeerd en smaakt wederom hetzelfde als thuis!! Hierna maken
wij een boottochtje over de Singapore rivier. Het is al donker buiten dus
dat geeft een mooi effect met alle lichten! Hierna nog even zwemmen, wat
betekent dat je het zwembad voor je alleen hebt, douchen en weer naar bed!!
16
juli
Op
tijd eruit vandaag want er gaat weer gereisd worden. Nog 1 keertje genieten
van het geweldige ontbijtbuffet van hotel Fullerton en daarna gaan Jasper en
Bart nog even zwemmen en maken weer een geweldige indruk op 2 Japanse
vrouwen (great kids!). Marcel gaat nog even de buurt aan de overkant van het
hotel bekijken en ik ga de spullen inpakken. Om 12 uur moeten wij uit de
kamer zijn en dat is weer gelukt. Om 13.30 uur worden wij opgehaald en naar
Sangi airport van Singapore gebracht. Dit is een klein vliegveldje
vergelijkbaar met bijv. vliegveld Lelystad. Bij binnenkomst in de vertrekhal
worden wij aan toegeroepen of wij naar Tioman moeten reizen. De koffers gaan
eerst door de controle. Er zit nog cola en water in een tas dus dat wordt
gestopt in de rugtas van Bart en die wordt dan ook ingecheckt. Alle tickets
zijn gecontroleerd en met de instapkaarten op zak gaan we door de
immigratiecontrole. Vervolgens naar de “gate”. Dit is een ruimte vlakbij de
landingsbaan. Het is wachten op het vliegtuig…. Welke na een half uurtje
aankomt. Instappen maar! Berjaya air vliegt met toestellen waar 48 personen
in kunnen. Wij zitten op rij 3. Er zijn zelfs 2 stewardessen aan boord die
het tijdens de vlucht van een half uurtje nog druk hebben met het uitdelen
van een verfrissingsdoekje en een flesje water. Vlak na de start van het
toestel komt er “rook” naar binnen. Waarop Bart lichtelijk in paniek zich
afvraagt of het toestel nu in brand staat. Dit is alleen maar condens.
Gelukkig maar!! Na een half uurtje zijn we dan op Tioman aangekomen. De
koffers worden uit het toestel gehaald en op een karretje bij de
immigratiedienst gezet. Pak je koffers maar, paspoorten aflaten stempelen,
betalen voor gebruik van het marinepark en we kunnen naar buiten. Daar
worden wij al opgewacht door een jongen van het Japamala resort die ons
helpt met de bagage en lopen wij naar de speedboot. Spullen in de boot en
varen maar. Jasper en Bart gaat voor in de boot zitten. Wij krijgen een
reddingsvest om en daar gaan we. Het gaat geweldig snel en Jasper vindt het
allemaal prachtig, Bart iets minder, het gaat hem te hard. Na een
kwartiertje komen wij aan. En dit is in een woord: GEWELDIG. Bij het
inchecken krijgen wij een drankje (niet lekker!!) en worden wij naar onze
kamers gebracht. Wij verblijven in 2 tree tops villa’s. Dat wil zeggen 2
houten huisjes welke er echt prachtig uitzien. Een prachtig uitzicht met op
het terras een loungebank en een hangstoel. In de badkamer een geweldige
stortdouche! Jasper en Bart gaan gelijk naar het strand en het zwembad
terwijl wij nog even op de loungebank hangen!! ‘s Avonds eten wij in het
Mapi Mapi restaurant. Dit is gelegen boven zee met wederom geweldige
loungebanken. Je zit hier echt geweldig en het eten is ook geweldig. Jasper
en Bart vermaken zich prima bij de rotsen bij de zee. Daarna nog even
proberen om met Oma te msn’en maar ze is niet online. Daarna gaan wij lekker
slapen!
17
juli
Vroeg
in de morgen wordt er aan de deur geklopt. Daar staan Jasper en Bart. Bart
is wakker geworden en wilde graag naar ons toe. Jasper gaat terug naar zijn
kamer en Bart kruipt bij ons in bed en we slapen nog even verder. Om 10.00
gaan wij eten en daarna wordt het voor ons lekker op het strand zitten. De
jongens vermaken zich uitstekend op het strand, in de zee en in het zwembad.
Aan een scheef hangende boom hangt een touw waar Bart de hele dag heen en
weer mee zwaait. ‘s middags wordt er gesprongen in zee vanaf het terras bij
het restaurant. ‘s avonds slaapt Bart bij mij en Marcel gaat bij Jasper in
de kamer omdat Bart het toch wel een “beetje” eng vindt allemaal…..
18
juli
Vandaag nog een laatste relaxdag op Tioman. Het weer is niet je-van-het maar
toch liggen we ‘s ochtends nog aan het strand. Om een uur of 1 wil Bart weer
van de leuning springen bij het restaurant. Uiteindelijk springt ook hij de
hoogste leuning af in zee! Ondertussen ook nog even wat eten en helaas,
helaas de lucht wordt al grauwer. Al gauw stuurt ober Mike ons van het
restaurantplateau af en snel daarna breekt de lucht open. Weg tropisch
eiland….. Marcel heeft om 3 uur een 2 uur durende Thaise massage dus ga ik
lekker lezen op het balkon van de kamer. Marcel komt om half 6 helemaal
uitgerekt en losgetrokken terug. ‘s Avonds eten we nog wat in het restaurant
en dan gaan we de laatste nacht in op Tioman.
19
juli
‘s
nachts heeft het de hele tijd geregend, en niet een klein beetje, het viel
de hele nacht met bakken uit de lucht! ’s Ochtends gaan we eerst ontbijten
en daarna pak ik alle spullen weer in. Om half een worden we met de
speedboot weer naar het vliegveld gebracht. Het weer knapt tegen de tijd dat
wij vertrekken weer op! Om 14.20 uur vertrekken we weer vanaf Tioman en dit
keer naar Subang airport, Kuala Lumpur. Subang is het oude vliegveld van
K.L. 13 jaar geleden zijn we dus op dit vliegveld aangekomen en weer
weggegaan. Allebei kunnen we ons daar niets meer van herinneren. De transfer
naar het hotel gaat vlot. Hotel Maya is een prachtig hotel gelegen tegenover
de Petronas Towers. Onze kamer ligt op de 17e verdieping met
(hoera!) uitzicht op de Petronas Towers. Gebruik van de minibar is gratis
wat met een groot hoera door Jasper en Bart wordt toegejuicht. De kamer is
prachtig en de badkamer is nog mooier. We slapen met z’n vieren op een
kamer. Al snel gaan we op pad naar de Petronas. En die is hoog zo van
dichtbij!! Daarna gaan we naar Suria shopping centre. Een prachtig
winkelcentrum met wederom vele winkels van alle grote merken!! In de Nike
store krijgt Jasper een mooi Arsenal shirt. Er is een plek met een terras en
daarom heen allemaal verschillende soorten eettentjes. Erg leuk! Wij eten
bij Mac Donald (vreemd he)! We gaan weer naar het hotel en spreken opa en
oma nog even op de msn! Daarna lekker slapen
20
juli
Om 8
uur gaat de wekker. Marcel gaat eerst naar de Petronas om kaartjes te halen
voor de skybridge. Het duurt nogal lang voordat hij terug is dus gaan wij
alvast eten. Daarna gaan Jasper en Bart zwemmen en wanneer ik ga kijken of
Marcel er al is komt hij net binnenlopen. Het is half elf en hij is nog net
op tijd om te ontbijten. Hierna gaan we naar de Central Market. We gaan met
een taxi van het hotel en moeten hier 25,-- ringit (ongeveer 6 euro) voor
betalen, alhoewel het is nog niet betaald. We kregen van de chauffeur een
briefje die wij in moeten leveren bij de receptie en dat hebben wij nog niet
gedaan. De Central Market is erg leuk. Er zijn allemaal kleine winkeltjes
waar je van alles en nog wat kan kopen. Hierna lopen we naar het plein van
de onafhankelijkheid en daarna gaan we met de taxi terug naar het hotel,
kosten 5,- ringitt (1,25 euro). Marcel en ik eten wat in de skylounge. Een
prachtig terras met uitzicht op de petronas. Om 17.00 uur gaan we naar de
petronas voor een bezoek aan de skybridge. Om 17.45 uur is onze groep aan de
beurt. Eerst krijgen wij een film te zien over wat Petronas allemaal doet in
Maleisië. Na een grondige controle gaan we met de lift naar de 42e
verdieping en mag je 10 minuten van het uitzicht genieten. Het is een
geweldig gezicht zo hoog boven Kuala Lumpur en de 10 minuten zijn dan ook
veel te snel weer om. Hierna gaan we per taxi naar Chinatown. Petalang
street zijn allemaal kraampjes met overal namaak spullen. Bart scoort een
mr. Bean teddy beer voor 30 ringit (7,50 euro). Allebei hebben ze pokeman
kaarten (ook heel erg duur, 0,50 euro), een Manchestershirt (ook hartstikke
nep) en de nieuwe dvd van Mr. Bean holiday voor 10 ringitt (2,50 euro) is
ook erg illegaal. Met de taxi gaan we weer terug naar het hotel. De prijs
wordt door de taxichauffeurs erg opgehoogd, maar ja we moeten toch weer
terug naar het hotel!!
21
juli
Om
10.00 uur gaan wij ontbijten. Daarna met de taxi (weer onderhandelen over de
prijs, die taxichauffeurs vragen al meer!!) naar de K.L. Tower. Dit is de
televisietoren van Kuala Lumpur met een hoogte van 421 meter met een
prachtig uitzichtpunt over de stad. Eerst een kaartje kopen en dan kunnen we
(na een grondige controle) met de lift omhoog. Boven aangekomen krijgen wij
een koptelefoon met mp3 speler om ons nek, die ons kan vertellen welke
gebouwen we allemaal kunnen zien. Bij mij gaat het bij punt 1 al mis met de
mp3 speler, ik heb hem dus weer snel ingeleverd. Het uitzicht is geweldig!
Na zo’n 2 uur houden wij het voor gezien en gaan we weer naar beneden. Eerst
weer even wat drinken en er zijn nog wat kraampjes waar weer wat verkocht
wordt, uiteraard vinden de jongens daar weer pokemon kaarten die snel weer
gekocht gaan worden. Inmiddels is het gaan regenen in Kuala Lumpur. Wij gaan
met de taxi naar Time Square. Hier is een groot winkelcentrum met daarin een
attractiepark (Cosmo’s world). Ook dit winkelcentrum is weer enorm. Op de 5e
verdieping komen wij aan bij Cosmo’s world. Jasper en Bart wisten van niks,
dus die vonden het helemaal geweldig dat dit in een winkelcentrum kon zijn.
Snel een kaartje gekocht (25 rm., SYMBOL 8364 \f "Comic Sans MS" \s 12
6,-- per persoon ook voor Jasper en Bart want ze zijn net aan groter dan
1.40 m.!) Er gaat een achtbaan gewoon door het park heen, overal gaat hij
over je heen! Het is geen groot park maar groot genoeg om ons een paar
uurtjes bezig te houden en buiten regent het toch! Na Time Square gaan we
met de taxi (weer onderhandelen!!) terug naar KLCC (het grote winkelcentrum
bij de Petronas Towers) om wat te eten. Dit keer treffen we wel een heel
gore taxichauffeur. De beste man was wat verkouden en hetgeen wat omhoog
kwam bij hem werd gewoon gedropt in een plastic zakje wat naast hem in de
deur zat!! Ik dacht eerst nog dat hij een snoepje wilde pakken, helaas voor
Marcel zag hij het geheel zo gebeuren!! Aangekomen in KLCC gaan we naar het
foodcourt, allemaal verschillende restaurants waar je een bordje eten kan
halen. Jasper en Bart willen uiteraard naar de Mac. Marcel komt met een bord
vol met van alles wat en ik neem garnalen (erg heet en niet zo lekker) met
noodles. Hierna buiten nog een keer kijken naar de verlichte Petronas en
naar het hotel. De spullen worden weer ingepakt en we gaan slapen, morgen
weer een lange reisdag voor de boeg!
22
juli
Vroeg
op vandaag!! Vroeg wil zeggen 04.15 uur. Allemaal nog een keertje douchen in
de mooie badkamer van het Maya hotel. Om 05.15 gaan we naar beneden waar
onze chauffeur al op ons staat te wachten om ons naar KLIA te brengen. Wij
vinden een transfertijd van 05.30 uur wel wat vroeg op zondagochtend zeker
omdat wij pas om 09.35 naar Kota Kinabalu vliegen. Eerst nog even uitchecken
en afrekenen (de taxi van de eerste dag staat niet op de afrekening dus dat
zien wij als de gratis shuttleservice van het hotel!) Wij krijgen van het
hotel nog een ontbijtpakketje mee. Wij gaan de bus in en vertrekken naar
KLIA. Het is inderdaad rustig op de weg dus met 3 kwartier zijn wij op het
vliegveld. Lekker op tijd dus! Het voordeel is wel dat het nog rustig is bij
de incheckbalie en wij dus snel van de koffers af zijn. Wij gaan eerst maar
effe een bakkie doen en onze ontbijtpakketten leegeten. Om 09.00 uur moeten
wij bij de gate zijn en dat zijn wij dan ook netjes. Om 09.45 uur krijgen
wij te horen dat het vliegtuig technische problemen heeft en wij nog even
geduld moeten hebben. Niet lang daarna krijgen wij te horen dat er een ander
vliegtuig komt en wij naar een andere gate moeten. Al met al gaan we pas om
11.00 uur te lucht in. En zo komen wij dus 1,5 uur te laat aan in Kota
Kinabalu waar niemand voor ons klaar staat om ons op te halen. Wij vragen
aan een man of hij soms op ons staat te wachten en hij is zo vriendelijk om
de agent op te bellen. Hij krijgt hem alleen niet aan de lijn omdat het
waarschijnlijk zondag is. Gelukkig is er ook nog een meisje van Diethelm
travel (de organisatie die alles voor ons naar Kuala Lumpur had geregeld, en
de rest van de tour op Borneo) en zij gaat voor ons bellen. Ik krijg haar
chef aan de lijn en hij gaat alles voor ons proberen te regelen. Erg aardig,
temeer omdat hij dat helemaal niet hoeft te doen voor ons. Hij vraagt of wij
geduld hebben en dat hebben wij wel. Een uur later worden wij opgehaald door
iemand van het Pulau Tiga resort. Wij stonden niet op zijn pick-up lijst
vermeldt dus dan kan hij ook niet op ons wachten. Maar eind goed al goed hij
is er, en we gaan op weg naar Kuala Penyu. Dit is een tocht van ruim 100 km.
en daar zijn wij een klein 2 uur voor onderweg met regelmatig een stevige
regenbui. Bart valt al snel in slaap op mijn schoot. Onderweg zien wij wel
de eerste apen langs de kant van de weg!! Vlak voor aankomst moeten wij nog
een rivier oversteken met een pontje. Er zitten langs de kant van de weg een
paar Maleisische kinderen en Jasper zwaait naar ze en heeft gelijk contact
met ze! Aangekomen in Kuala Penyu stappen wij over in een speedboot die ons
naar Pulau Tiga brengt. De boot gaat snel en scheurt over de zee en een half
uurtje later komen wij aan in het Pulau Tiga Resort. Pulau Tiga is een
onbewoond eiland met daarop maar 1 resort. Het zijn simpele huisjes waarvan
wordt aangeraden dat wanneer je niet in je huisje bent de deur goed op slot
te doen, anders komen de apen op bezoek. Wij hebben daar wel schik om want
het lijkt ons wel leuk om een aap in een zwembroek van de jongens te zien
lopen. Het is wel even omschakelen als je hiervoor alleen maar in prachtige
hotels hebt gezeten (vooral voor Bart die vindt het hier maar niks!). Jasper
en Bart gaan eerst nog even zwemmen en daarna gaan we naar het restaurant.
Iedereen krijgt hier een vaste tafel met daarop een naambordje zodat je
vooral nog wel weet welke tafel van jou is. Jasper en Bart raken al gauw in
contact met een Zweedse tweeling dat is wel leuk. Het verblijf is hier
volpension en wanneer je wat te drinken haalt wordt het voor je opgeschreven
en je rekent gewoon af bij vertrek. Tijdens het eten vliegt er een beest in
mijn oor. Ik heb het idee dat hij er ook weer uitgevlogen is maar dat blijkt
niet zo te zijn. Iedere keer lijkt het of er water in mijn oor zit maar
omdat ik ook strontverkouden ben (lang leven de airco’s!!) denk ik dat ik
gewoon last heb van mijn oor. Een half uurtje later valt het beest er als
nog uit. Ik hoop dat hij niks aangericht heb in mijn oor!! Wij gaan op tijd
naar bed, het was een lange dag!!
23
juli
Op
tijd op staan want het ontbijt is hier van 07.30 uur tot 09.00 uur. Daarna
lekker relaxen aan het strand. Na de lunch gaan we naar de Mud Vulcano. Dit
is een moddervulkaan op het midden van het eiland. Het is 1,2 km. lopen door
de jungle. Nog bij het hotel zien wij apen in de bomen zitten (eindelijk!!).
De reactie van Bart: Wow, dit is cool!! Later zien wij nog 2 grote
hagedissen lopen. Aangekomen bij de modder vulkaan gaat Marcel er als eerste
in. Als snel zit hij helemaal onder de blurrie. Bart vindt het ook geweldig
maar Jasper is niet zo snel. Ik maak uiteraard eerst foto’s en film het
gebeuren en daarna ga ook ik erin. Het is zo smerig om daar in te stappen
het glibbert en het stinkt!! Er zitten in de blubber allemaal bladeren die
van de bomen zijn afgevallen en takjes. Ik blijf dan ook zitten wij ik zit
en zet mijn voeten niet meer op de bodem neer. Het is wel erg relaxed om zo
in de blubber te hangen. Er zijn nog meer mensen uit het resort en het is
erg grappig om te zien hoe de reactie is als men in de blubber stapt. Tja en
dan moet je dat bad weer uit en dat gaat niet gemakkelijk! Daarna vol in de
blubber terug naar het hotel en lekker afspoelen in de zee. Dat gaat nog
niet zo gemakkelijk want de blubber is erg vettig. Als wij weer helemaal
schoon zijn gaan we wat drinken en dan komt er weer een regenbui!! Dit keer
enorm met veel onweer. Ach, als het morgen maar weer droog is!! Na het eten
‘s avonds nog een potje poolbiljart en daarna lekker slapen!!
24
juli
Vandaag wederom vroeg er uit. Het ontbijt wacht. En vandaag is het de grote
dag. We gaan met de boot naar Snake Island. Eigenlijk heeft het eiland een
andere naam maar in de volksmond heet het Snake Island. Nou, ze hadden het
beter die andere naam kunnen houden want we hebben zeggen en schrijven een
snake gezien. Voor dat beest wel een hele eer dat ze een eiland helemaal
naar hem hebben vernoemd. Nadat we hem alleen hebben achtergelaten gaan we
naar een eiland die in het verleden is overspoeld door een grote golf
waardoor het hele eiland is leeggevaagd. Daar hebben we nog een tijdje
gezwommen, Bart heeft zich prima vermaakt in zijn eigen expeditie Robinson
en daarna weer teruggegaan naar het Resort.
Na de
lunch gerelaxt en is Marcel met Bart gaan wandelen langs het strand. Ze
hebben daar een hele familie apen gezien die zich aan de rand van het bos
ophielden. De mannen hebben nog een spelletje poolbiljart gespeelt maar
verder hebben we weinig gedaan.
S-avonds na het eten vroeg naar bed want er wacht een lange dag. Morgen gaan
we naar Danum Valley en dat is een hele reis.
25 juli
Om 07.00 uur gaat de wekker. Bart is wel erg vrolijk wakker
geworden! Dit komt zeker omdat hij hier weg wil! De laatste spullen worden
weer ingepakt en we gaan met onze spullen naar het ontbijt. We gaan
ontbijten, rekenen af (ze zijn vergeten de excursie naar Snake Island af te
rekenen komen wij later achter!) en gaan om 09.00 uur met de boot terug naar
Kuala Penyu. De zee is wild dus het is een ritje alsof je in een
kermisattractie zit! Daarna met de bus de ruim 100 km. weer terug naar Kota
Kinabalu. We worden afgezet bij terminal 2 op het vliegveld. In onze
reispapieren staat dat wij een vlucht hebben van Air Asia die vertrekt om
13.20 uur. Deze vlucht staat niet op het bord in de vertrekhal. En bij het
nakijken van het ticket blijkt dit een vlucht te zijn met Fly Asia Express
(FAX) die volgens het ticket om 15.10 vertrekt. Dat is lekker! Zitten we
weer zo lang te wachten op het vliegveld. Volgens het vertrekbord blijkt
deze vlucht ook nog eens om 15.35 te vertrekken. Maar goed, 1,5 uur voor
vertrektijd kunnen wij inchecken. Is het eerst nog een drukte van belang in
de vertrekhal, tegen de tijd dat wij kunnen inchecken is er niemand meer te
bekennen. Er gaat nog maar 1 vlucht en dat is die van ons! Wij gaan door de
controle naar de gate. Al snel komt het toestel binnen (een Fokker 50) en
mogen we instappen. Volgens de boarding pas zitten wij alle vier op rij 7.
Daar was alweer iemand anders gaan zitten dus worden we met z’n vieren op de
laatste rij neergezet (rij 14). Bij het instappen begint het te regenen en
al snel valt het met bakken uit de lucht en dit was in het toestel ook te
merken! Met zakdoeken wordt geprobeerd om het water tegen te houden op rij
5. Het toestel vertrekt 10 min. eerder dus dat gaat goed dachten wij! Maar
na een tijdje op de startbaan te hebben gestaan krijgen wij de melding dat
wij weer terug gaan naar terminal 2 omdat wij geen toestemming krijgen om op
te stijgen. Uiteindelijk vertrekken wij rond half 5 naar Lahad Datu. Rond
half 6 komen wij daar aan. Gelijk staat er een chauffeur van Borneo Nature
Tours bij ons om te melden dat hij ons op komt halen. De koffers gaan in de
bus en wij kunnen vertrekken. De rit naar Danum Valley duurt ongeveer 2,5
uur en begint met een file in het altijd drukke stadshart van Lahad Datu! Na
1 uur rijden gaan we een onverharde weg op. Deze weg is 80 km. lang en
brengt ons naar Danum Valley. De weg loopt dwars door de jungle maar hier
zien wij helaas helemaal niets van omdat het inmiddels al redelijk donker
is. Na 15 min. gehobbeld te hebben in de bus waren wij dat al zat en toen
moesten wij nog ruim 2 uur!! Eerlijk waar deze weg had geeft nog meer
resultaat dat een trilplaat in de sportschool (gelukkig moeten we deze weg
ook nog weer terug!!). De chauffeur is zo pittig om af en toe ook nog wat te
melden over wat we zouden moeten zien. Of hij staat in ene boven op zijn rem
omdat er een of ander dier voorbij gaat. Hij verteld over het
herbeplantingsprogramma voor de bomen (vanaf 1992 worden de bomen die gekapt
worden gelijk weer aangeplant) en wanneer we een bus tegenkomen meldt hij
even dat deze bus allemaal Japanse studenten heeft afgezet (altijd leuk om
te weten!) Om 21.00 uur komen wij eindelijk aan in de Borneo Rainforest
Lodge. De koffers worden gelijk naar de kamer gebracht en wij krijgen eerst
nog een diner. Hier is het weer prettig geregeld!! Wij maken kennis met onze
gids Lydia en zij meldt ons dat wij morgen ochtend om 09,00 uur paraat
moeten staan voor de eerste jungle trekking. Wij gaan naar de kamers. 2
keurige kamers bij elkaar in een bungalow. Na de ontdekking dat er 2 gekko’s
en een sprinkhaan in de kamer zitten ga ik toch ook maar slapen!!
26 juli
Na een lekker ontbijt gaan we om 09.00 uur op pad met onze
gids Lydia. We gaan naar het viewpoint en daarna kan er gezwommen worden in
de jacuzzi pool. We zijn allemaal goed aangekleed. Lange broek, shirt met
lange mouwen, broek in de sokken en hoge schoenen (paladiums!!). Al snel
wordt er door Lydia een orang utang moeder met kind gespot. Knap dat ze dat
kan zien in al die hoge bomen! Het is een ontzettend schattig gezicht! We
lopen weer door en Lydia vertelt van alles onderweg. Het zweet loopt aan
alle kanten van ons lijf af! We lopen langs een oude dunsum begraafplaats en
uiteindelijk komen we aan op het uitkijkpunt wat een mooi uitzicht heeft op
de lodge. Na weer te zijn bijgekomen van de klim naar boven dalen we weer af
en na een half uurtje lopen zijn we bij de jacuzzi pool. Een waterval met
een plas water. Jasper en Bart zijn weer een tijdje zoet en wij zitten mooi
naar ze te kijken. Weer aangekomen bij de lodge gaan we douchen en lunchen.
Na de lunch gaan we tuben! Terwijl wij naar het hoofdgebouw van de lodge
lopen zitten er mensen op hun knie om een foto te maken van een slang. Echt
wat voor mij! Met de zwembroeken aan lopen we met Lydia een stuk langs de
Danum rivier omhoog met een rubber band om ons nek. Jasper glijdt op een
gegeven moment uit zijn slippers en Lydia ruilt met hem van slippers (ze
hebben dezelfde maat!). Aangekomen bij het start punt breekt de hemel open.
Het is ontzettend grappig om in zo’n enorme regenbui in een rubberband een
rivier af te zakken. Jasper en Bart vinden het geweldig! We dobberen lekker
door de rivier met af en toe een stroomversnelling. Na een uurtje zijn wij
weer terug bij de lodge. Vervolgens kunnen wij ons van alle kanten bevrijden
van de bloedzuigers. Bart is op een gegeven moment in paniek omdat er eentje
boven zijn lip zit maar gelukkig is Lydia daar en zij haalt hem gelijk weg.
Na het eten ‘s avonds hebben we een night drive. We zitten met zo’n 10
personen in een open truck en Lydia is de spotter die avond. Ze zoekt en
zoekt maar helaas zien we niet meer dan een vliegende eekhoorn en een groot
wild zwijn die volgens ons gewoon los wordt gelaten in het geval dat er toch
niets anders is te zien. Omdat het de hele middag al regent zijn volgens
Lydia alle dieren verstopt. Helaas! We gaan weer lekker slapen!
27 juli
Om half negen worden we verwacht bij Lydia. Het regent nog
steeds dus gehuld in onze prachtige gele regenjassen vertrekken we naar de
Canopyplank walk. Al snel wordt er een oerang utang gespot. Helaas hebben
wij het fototoestel niet bij ons. De canopyplank walk zijn 3 bruggen die
hoog tussen de bomen hangen en waarbij je een prachtig mooi uitzicht hebt
over de jungle. Helaas zijn er niet meer apen actief op dit moment. Rond 10
uur zijn we weer terug in de lodge waar wij onze spullen weer inpakken.
Jasper en Bart krijgen nog een mooi certificaat waarop staat dat zij
officieel bloeddonor zijn van Danum Valley door de bloedzuigers. We nemen
afscheid van Lydia en de Borneo Rainforest Lodge en gaan de lange hobbelweg
weer terug. Dit keer in een four Wheel drive. Dit rijdt iets relaxter. Met
2,5 uur zijn we weer in Lahad Datu en nu rijden we door naar Sandakan. Een
rit van nog eens 2,5 uur. Om 18.00 uur komen wij aan in het Sabah hotel in
Sandakan. Jasper en Bart duiken gelijk het zwembad in. We gaan rond 22.00
uur naar bed. Morgen weer fris en fruitig op!!
28 juli
Om 08.30 uur moeten we klaar staan in de lobby van het hotel.
Daar staat onze gids Sam al op ons te wachten. Er gaat nog een ander
nederlands stel met hun dochter met ons mee vandaag. We vertrekken naar
Sepilok. Dit is een opvanghuis voor Oerang Oetangs. Zeg maar de
zeehondencreche maar dan voor Oerang Oetangs. Om 10.00 uur krijgen de oerang
oetangs te eten op een platform en daar staat iedereen dan ook klaar gereed
met fototoestel en videocamera. De apen weten heel goed dat zij het eten
krijgen en al voor tienen komen de eerste oerang oetangs bij ons langs. Het
is een leuk gezicht om deze apen zo van dichtbij te zien maar het blijft een
soort apenheul. Na een uurtje gaan we hier weer weg. Sam brengt ons naar een
English teahouse met een geweldig mooi uitzicht over de baai van Sandakan.
Er staat een menu voor ons klaar. Marcel eet niet want hij heeft vreselijk
last van zijn maag en heeft diaree. Jasper en Bart spelen een balspelletje
in de tuin en wij zitten lekker. Na de lunch brengt Sam ons naar de grootste
tempel van Borneo die in Sandakan staat. Jasper en Bart steken samen met Sam
een wierook staafje aan, gaan er mee voor Boeda staan en stoppen hem daarna
in een soort grote asbak buiten. We stappen weer in de bus en rijden naar
het centrum van Sandakan. Marcel koopt weer een zonnebril (nr. 2 voor Rm.
10,--, vraagprijs Rm 15,-- wat een inkoper en dit voor een echte Rayban!!).
We lopen langs de winkeltjes, het is er eigenlijk een grote puinhoop, we
kijken nog op de markt en gaan nu naar de paalwoningen. Hier is het helemaal
een zooitje. Het zijn allemaal woningen voor de kust van Sandakan zelf
getimmerd van resten hout. Er ligt enorm veel afval voor de kust en het
ruikt er niet fris. We gaan naar binnen bij een familie en krijgen thee en
zoetigheid van ze. Het is erg leuk. De thee is niet zo lekker want er zit
suiker in. Hierna gaan we terug naar het hotel en kunnen de jongens nog
lekker zwemmen. Jasper kan inmiddels erg goed een “backflip” maken en dat
wil Bart ook maar dat lukt hem nog niet zo goed en daar wordt hij dan weer
boos om. Om 18.30 staan we weer klaar om dit keer door Sam naar een
visrestaurant gebracht te worden. Wanneer we daar aankomen hangen er
ballonnen aan de deur en staan er mensen buiten. Binnen blijkt een bruiloft
aan de gang te staan en buiten staat het bruidspaar te wachten. Wij
feliciteren ze van harte en ze moeten daar hard om lachen. Dit restaurant is
een van de beste van Sandakan. De inrichting in typisch chinees. Een hoop
(kerst)verlichting gecombineerd met tl lampen, grote tafels en plastic
stoelen. Bij de keuken staan allemaal grote bakken met verse vis en in de
zee zitten ook een soort kooien met verschillende vissoorten. Verser dan dit
kan je het niet krijgen!! Sam helpt ons met bestellen en wij gaan lekker
zitten. Op tafel staat een groot draaiplateau. Al snel komt alles op tafel.
Grote garnalen, inktvis, nog een soort vis in een zoet zure saus, groenten,
rijst. En het smaakt allemaal geweldig!! Zelfs Jasper en Bart eten
gefrituurde inktvis en vinden het heerlijk!! Weer terug in het hotel pakken
we alles weer in. Dit keer een klein koffertje klaarmaken en de rest van de
koffers blijven achter in hotel Sabah. Lekker weer slapen, het was een lange
dag!!
29 juli
Om 09.00 uur worden we opgehaald bij het hotel. Eerst rijden
we nog langs het vliegveld van Sandakan om een ander stel en gids Sam op te
halen. Hierna vervolgen wij de reis naar Sukau. Wij rijden door allemaal
oliepalmplantages. Dit is big business hier. Palmolie gebruiken ze voor
shampoo (palmolive), dieselolie, margarine etc. Sam verteld hoe het werkt
met de oliepalm. Het gaat om de vruchten die er aan groeien. Iedere 20 dagen
kunnen ze weer nieuwe vruchtenoogsten. Wij stoppen bij een plaatselijk AC
restaurant (!) om de vruchten te bekijken en even een ijsje te kopen. Dan
rijden we door naar de Gomantong grot. In deze grot komen zwaluwen en die
maken daar hun nestjes. Deze nestjes worden weer door chinezen gepakt en
zijn veel geld waard. De chinezen eten ze op en dan gaat het om het slijm
wat er in zit van de zwaluwen. (rare mensen die chinezen). Aangekomen bij de
grot lopen we eerst weer een stukje door de jungle en ja hoor, weer een
oerang oetang in het wild!! Dat is nr. 3! De grot is enorm groot en het
ruikt er naar ammoniak. We lopen een hele ronde door de grot. Je glibbert er
enorm en er zitten ook veel kakkerlakken etc. Het was erg interessant om te
zien hoe de werklui die nestjes eruit halen. Dan doen ze met meterslange
smalle trappetjes. Sam vertelde dat er vele doden vallen iedere jaar. Dat is
ook niet zo verwonderlijk als je de hoogte van de grot zie en de laddertjes
waar het op moet gebeuren. Ik was in ieder geval erg blij dat ik weer buiten
was. We vervolgen onze reis en komen aan de aanlegsteiger. Al snel komt er
een bootje die ons naar Melapi Lodge brengt. De kamers zijn zo ontzettend
leuk! Een balkon die zo uitkijkt op de Kinabatangan rivier. Om 16.00 uur
hebben we de eerste boottocht door Sukau. Al snel komen we weer (nu 3 stuks)
oerang oetangs tegen!! Verder zien we heel veel apen. De apen komen aan het
eind van de middag uit de jungle terug om een slaapplek te zoeken aan de
rivier. Het was een ontzettend leuk gezicht! Verder zagen we verschillende
vogels, een monitor lizard die nog groter was dan Jasper en Bart! Na het
eten hebben we samen met Sam een nacht excursie gemaakt. Het is zo
ontzettend knap hoe ze de dieren spotten! Hele kleine vogeltjes die zaten te
slapen. Dutchmonkeys (met een grote neus) slapens in een boom en zelfs 2
krokodillen (baby’s maar het zijn toch krokodillen). Helaas begon het te
regenen. Toen dat wel erg hard ging op een gegevens moment zijn we terug
gegaan naar de lodge. Het was een geweldige dag!!
30 juli
Erg vroeg op vandaag!! Tot groot verdriet van Jasper en Bart.
Om 06.30 uur stappen we weer in het bootje en varen we in de mist de
Kinabatangan rivier weer op. Het is nog lekker rustig. Sam heeft ons
programma omgegooid. Iedereen gaat ‘s ochtends altijd naar Oxbow lakes dus
gaan wij daar vanmiddag naar toe. We varen lekker en zien de zon opkomen. De
apen worden wakker en we zien vele natte vogels die hun vleugels laten
drogen. Het heeft de hele nacht enorm geregend! Na 1,5 uur varen gaan we
wandelen door het dorp Sukau. Dit stelt niet zo heel veel voor maar het was
wel erg leuk. We lopen langs de lagere school. De kinderen beginnen hier al
‘s ochtends om 07.00 uur en zijn om 12.30 uur uit. Sam vertelde dat hij
vader is van 3 jongens. Aangekomen bij de lodge gaan we ontbijten. Om 10.00
hebben we een jungle trekking dichtbij de lodge. Omdat het erg veel geregend
heeft de laatste tijd is het erg nat. Sukau is zo wie zo al een veel natter
gebied dan Danum Valley. Sam gaat voorop, vervolgd door een stel zwitsers en
daarna wij en afsluitend weer een gids. Op een gegeven moment ziet Jasper
een mooi insect en de gids vraagt of ik er een foto van wil nemen. Jasper
wil het insect pakken maar het kruipt zijn broekspijp in. Eerst zegt Jasper
het lacherig maar als snel wordt het huilen wat over gaat in gillen. Jasper
gilt dat hij bijt. De gids staat ernaast en helpt hem. Hij zegt hem dat hij
niet bijt maar zijn poten vast zet in Jasper zijn benen. Op het moment dat
Jasper begint te gillen is Sam binnen 2 seconden bij hem. Hij haalt snel
zijn broek naar beneden en zoekt naar het beest. Maar ze kunnen hem niet
meer vinden. We vervolgens onze tocht en later komt Jasper er toch nog
achter dat hij in zijn broek zit en helpt Marcel hem van het beest af! Van
Jasper mogen we er absoluut niet over praten. Weer teruggekomen bij de lodge
hebben we vrij tot 15.30 uur. Dat is lekker. We slapen wat bij. Doen een
spelletje rummikub en vermaken ons prima. Het is inmiddels weer gaan
regenen. Om 15.30 is het redelijk droog dus stappen we toch weer in het
bootje en varen naar Oxbow Lakes. Er is inderdaad niemand anders dus het is
er zo stil. Het is er geweldig. Normaal gesproken hadden we hier lopend naar
toe gegaan maar je zakt er nu tot je middel toe weg in de blubber. En ja
hoor, weer zien we Oerang Oetangs. 3 stuks dit keer. Sam vindt het geweldig.
De Oerang Oetang is een nest aan het bouwen en het is zo mooi om te zien!
Geweldig! Om 18.00 uur varen we weer terug naar de lodge, we gaan eten en
vroeg slapen. Morgen weer vroeg op!
31 juli
Om 06.45 uur stappen we weer in het bootje dat ons naar de
overkant van de rivier brengt. Hier staat het busje weer voor ons klaar die
ons terug zal brengen naar Sandakan. We zetten Sam en het Zwitserse stel af
bij Sepilok en nemen afscheid van Sam. Wij rijden via een geldautomaat naar
de Sandakan Yacht Club. Vanaf hier gaat de boot naar Lankayan. Al snel komt
er nog een nederlands gezin, Joop en Mariet, die ook naar Lankayan gaan. We
stappen in de speedboot en om 10.15 uur vertrekken we die kant op. Lankayan
is een eilandje dat je in 15 min. Rond loopt. Het wordt 24 uur per dag
bewaakt door het maleise leger omdat het dit tegen de Filippijnen aan ligt.
Aangekomen op Lankayan bevinden wij ons in het paradijs. Echt een schattig
tropisch eilandje met schattige huisjes. Wij krijgen 2 huisjes, totaal voor
7 personen. Ons huisje heeft gewoon 2 kamers. In onze kamer staat een
hemelbed! 1 huisje had dus duidelijk genoeg geweest. Bart wil graag bij ons
slapen en Jasper wil alleen in hun huisje. Onze huisjes liggen niet naast
elkaar maar er zitten 2 huisjes tussen, maar dat vindt hij niet erg
(stoer). Op het eiland komen de Hawkbillturtle en de Greenturtle hun eieren
leggen. Er zijn rangers die de eieren dan weer opgraven en ze in bescherming
uit laten komen. Na installatie van de huisjes zitten we op het strand. De
jongens zwemmen en genieten volop. Wij trouwens ook. We raken aan de praat
met Joop en Mariet en dat is wel erg gezellig. ´s Avonds lekker eten en nog
mooi aan zitten met Joop en Mariet en daarna lekker slapen.
1 augustus
Eindelijk weer een keertje uitslapen!! Dat is lang geleden en
wordt door Jasper en Bart toegejuicht! Om 10.00 uur gaan we ontbijten en
daarna weer lekker zitten, zwemmen en lezen. Jasper en Bart zijn vanaf de
jetty in zee aan het springen. Jasper duikt van heel hoog en al snel wordt
de `backflip`vanaf de jetty gedaan. Erg stoer van hem. Daarna volgen er ook
nog salto´s. Marcel gaat regelmatig kijken bij de schildpaddenbroedplaats.
De schildpaddeneieren hebben een broedtijd van 52 dagen. Bij ieder nest
staat een bordje met daarop de datum wanneer ze gelegd zijn. Vandaag moet er
inderdaad een nest uitkomen. ‘s middags is er inderdaad een klein gaatje bij
een nest te zien. Marcel gaat gelijk de videocamera halen en is niet meer
weg te halen bij de kraamkamer. Het duurde mij te lang en ben naar de kamer
gegaan. Marcel ging met tegenzin mee. Het zat hem niet lekker en is na een
half uurtje toch weer bij de broedplaats gaan kijken en ja hoor, daar kwamen
ze! In 2 minuten tijd waren 85 schildpadjes uit hun ei gekomen. Ze stoppen
ze allemaal in een afwasteil en worden naar zee gebracht. Toen iedereen er
was werden de schildpadjes losgelaten op het strand. Het was zo’n grappig
gezicht om die beestjes naar zee te zien gaan. Helaas overleeft slechts 1%
van de uitgekomen eieren het. ‘s Avonds laat weer mazzel. Er was een
schildpad op het strand eieren aan het leggen. Marcel is er gelijk weer heen
gegaan. Ik zat op dat moment met moeder op msn dus kon niet gaan kijken. Hij
lag zijn eieren onder de veranda van een huisje. Wanneer hij daar mee klaar
is graven de rangers deze weer op en begraven ze in hun eigen broedplaats.
Wat een ervaringen allemaal!!
2 augustus
Weer een dag van luieren, lekker zitten, snorkelen en
zwemmen. Ik was er al op tijd uit omdat ik nog steeds foto’s wil maken van
een mooie zonsopgang. Helaas is dat nog steeds niet gelukt omdat het iedere
dag nog bewolkt is geweest. Zo ook deze dag weer. Ik was er toch al uit dus
ben ik aan de wandel gegaan. Het was heerlijk rustig om 07.30 uur ‘s
ochtends. Ik heb evengoed een hoop foto’s gemaakt dus me prima vermaakt.
Plotseling werden we ‘s middags geroepen dat er schildpadeieren uit waren
gekomen. Dit was een nest die de rangers nooit is opgevallen! Een schilpad
had eieren gelegd onder het terras van het restaurant. Deze eieren kwamen
uit en de schilpadden gingen gelijk richting zee. De kinderen waren daar aan
het spelen dus die vielen met hun neus in de boter. Bart heeft er ruim 10 in
zijn handen gehad. Ze moesten ze van de rangers vangen want ze moesten
geteld worden! Dus weer mochten de beestjes vrijgelaten worden in zee!! Nog
een keertje dat schattige gezicht! ‘s avonds de was terug ontvangen van
Beth. Zij is serveerster en om wat bij te verdienen doet ze de was (op de
hand). Al het personeel houdt er een eigen winkeltje op na! Ik heb haar
gevraagd wat het kostte en dat moest ik zelf maar bekijken. Ik dacht eraan
om haar 100 ringitt te geven maar van Sam hadden wij al begrepen dat een
gemiddeld maandinkomen in Maleisië rond de 1000 ringitt ligt. Dan is 100
ringitt (ongeveer 23 euro) wel erg veel. Dus uiteindelijk heb ik haar in een
onbewaakt ogenblik 50 ringitt gegeven en daar was ze enorm blij mee!!
Vanavond regende het weer enorm met daarbij ook onweer dus wilde Jasper
graag bij ons slapen.
3 augustus
Weer vroeg op! Om 05.00 uur gaat de wekker, alles inpakken,
ontbijten en de boot weer in die om 07.00 uur vertrekt. Om 08.45 uur komen
we weer aan in de haven van Sandakan. Hier staat onze vaste chauffeur al op
ons te wachten om ons naar Poring Hot Springs te brengen. Een rit van maar
liefst 5 uur. We nemen afscheid van Joop en Mariet die naar Sukau gaan. De
chauffeur brengt ons eerst nog langs een supermarkt om wat boodschappen te
doen. Om 13.00 uur komen we aan bij Poring Hot Springs. En hier staat de
nieuwe gids Fabian al op ons te wachten. We gaan eerst lunchen (met een
enorme vieze wc!) en daarna klimmen we naar de Canopy Plank walk. Dit zijn
weer van die hoge touwbruggen. Deze zijn 140 mtr. hoog. Bij de start van de
Canopy aangekomen moeten we wachten tot we er op mogen. Het is er redelijk
druk. Eenmaal bij de start aangekomen is het toch wel erg hoog, het wiebelt
enorm maar toch wel erg leuk. Hierna lopen we weer naar beneden en kunnen de
jongens zwemmen in de Poring Hot Springs. Dit zijn baden met water wat uit
de aarde komt. Er zijn verschillende baden. We zwemmen een half uurtje,
kopen een ijsje en gaan met de auto naar Kinabalu National Park. We
registreren ons en krijgen de sleutels van de cabins mee. Om bij de cabins
te komen moeten we de auto weer in en gaan we omhoog. Het park ligt op 1500
mtr. en het is er koud! We gaan op tijd naar bed. Marcel moet om 07.30 uur
in het restaurant paraat staan om aan de beklimming van Mount Kinabalu te
beginnen.
4 augustus
Om 06.00 uur gaat de wekker en Marcel gaat eruit en pakt zijn
spullen in voor de beklimming. Al snel komen we er achter dat we niet echt
goed voorbereid van huis zijn gegaan. Even voor half 8 nemen we afscheid. Ik
lig nog wat in bed en rond 08.30 komen Jasper en Bart naar mij toe. We gaan
ontbijten en onze gids komt al naar ons toe. Gelukkig krijgen we maar 1
trekking van een half uurtje en een bezoek aan de botanische tuin hier in
het park. Om 10.00 zijn we weer terug in de cabin en vervelen ons! Ik heb
dit ook niet goed ingezien. We hadden gisteren gewoon al naar Kota Kinabalu
moeten gaan en 2 nachten alleen in het Nexus moeten blijven. Om 13.00 uur
gaan we eten. Het is erg druk in het restaurant en wanneer wij bij het
buffet komen is er niet zo veel meer. Eerst ga ik maar achter borden aan. We
lopen langs het buffet en er is niet veel meer. We gaan terug naar onze
tafel en onze stoelen zijn weg. We bestellen wat van de kaart, een lekkere
biefburger. Later komt de serveerster terug met de melding dat deze op zijn.
Dus dan alleen maar patat en ik een clubsandwich. In het winkeltje nog wat
souvenirs gekocht (Een oerang oetang voor de oma’s en een neusaap voor
mijzelf). Weer naar de kamer, lezen, dvd’tje kijken. ‘s Middags komt er een
sms van Marcel. Hij zit in het resthouse en de beklimming ging tot zover
goed. Ik heb gevraagd aan de gids of ze kunnen regelen dat wij morgen na het
ontbijt al naar het Nexus kunnen gaan. Anders moeten we morgen weer een tijd
wachten totdat Marcel terug is. Dit is helaas niet mogelijk. Dus wachten we
maar af. ‘s Avonds gaan we eten en halen we de spullen uit de kamer van
Jasper en Bart, want die slapen bij mij. We kijken ‘s avonds nog een dvd van
James Bond en gaan lekker slapen.
5 augustus
Omdat Marcel ‘s nachts om 2 uur begint aan de beklimming naar
de top van Mount Kinabalu ga ik er even uit om te kijken of ze wel klimmen.
Dit omdat het gisteren slecht weer was boven op de berg. Maar ik zie
lichtjes gaan dus ze lopen! En het is een heldere nacht. De hele vakantie is
het bewolkt geweest. Om 6 uur ga ik er weer uit. Dit is de tijd dat ze op de
top staan, het is helder maar een mooie zonsopgang zien ze niet. Wij pakken
onze spullen weer in en wachten totdat Marcel terug is in de hal van het
hotel. Om 14.00 uur is Marcel weer terug en vertrekken we naar het Nexus
Resort in Kota Kinabalu. Het Nexus Resort is een mooi hotel om onze laatste
vakantiedagen in Maleisië te vieren. Jasper en Bart gaan na aankomst gelijk
naar het zwembad en wij zitten mooi op ons terras bij de kamer. We hebben 2
kamers naast elkaar en ze zijn weer prachtig!
6 augustus
Eerst lekker uitgeslapen, toen lekker een ontbijt en de hele
dag lekker niks doen. We zitten bij het zwembad, eten en drinken. We
vermaken ons prima.
7 augustus
Na het ontbijt met de bus naar Kota Kinabalu. Lekker wat
gewinkeld (nog een zonnebril voor Marcel) t-shirts voor de vriendjes Niels,
Niels en Pieter gekocht en uiteraard nog een souvenir voor onze veranda
thuis!
8 augustus
Weer een dag van lekker luieren!!
9 augustus
Helaas, helaas. De reis waar we zo lang naar hebben
uitgekeken zit er bijna op. Behalve Bart (die graag naar huis wil, hij wil
naar Niels) willen wij nog niet naar huis. Zelfs ik die altijd met 2 weken
wel weer erg graag terug wil naar Andijk, ben er nog niet klaar mee! Het was
zo’n fantastische reis!! We mogen tot 12.00 uur op de kamer blijven. Rond
15.00 uur worden we opgehaald voor een transfer naar het vliegveld van Kota
Kinabalu. Alles gaat voorspoedig. En ja….. na 4 weken Maleisië zie ik op het
vliegveld van Kota Kinabalu een prachtige zonsondergang. Dit hebben we nog
niet gezien. Ik heb er foto’s van gemaakt (helaas wel achter glas). Een
vlucht van 2,5 uur brengt ons naar Kuala Lumpur. Overstappen voor de vlucht
naar Amsterdam. Het vliegtuig zit weer helemaal vol. We hebben mooie
plaatsen achterin het vliegtuig met z’n 2en naast elkaar. Wel hebben we last
van turbulentie tijdens de vlucht en een mopperige stewardess die
toepasselijk ook nog Woei heet. Ach daar kan zij ook niks aan doen!!
10 augustus
Na een vlot verlopen vlucht komen we ’s ochtends vroeg weer
aan in Amsterdam. Opa en Oma staan al op ons te wachten en brengen ons weer
terug naar Andijk. We zijn weer thuis maar wat een ervaring en een
fantastische reis!!
