Als je door Maleisië reist zul je veel huizen en dorpen zien. De dorpen noemen we kampongs in het Bahasa Malaysia. Je kunt deze kampongs altijd bezoeken om de huizen eens nader te bekijken. Het valt direct op, dat de huizen op palen zijn gebouwd en hele lange ramen hebben tot op de vloer. Dit is natuurlijk om het binnen lekker koel te houden en de palen bieden bescherming tegen een eventuele overstroming. In een Kampong staan enkel maar losstaande huizen. Dus niet aan elkaar gebouwd en ze hebben geen hek om het huis om hun woonerf af te schermen. Dit is volgens de Maleise
traditie zo gegroeid. Af en toe aangepast aan hun behoeftes, cultuur en omgeving. De basis van het houten huis zijn de houten palen waarop de structuurbalken wordt geplaatst. Het wordt verder afgebouwd met
hout, bamboe en een bladerdak, hoewel dit nog zeer weinig voorkomt. Het huis is ontworpen voor een tropisch klimaat.
Het traditionele Maleise huis, wordt grotendeels gebouwd door de bewoner. Er zijn toch een paar zaken die het bouwen van het huis bepalen. Hij is afhankelijk tradities en van de
dorpstimmerman. Verder kan hij vervolgens een huis ontwerpen, dat uniek is voor zijn familie en zijn culturele situatie. Volgens de traditie zullen familieleden hem helpen en dat houdt professionele tussenpersonen buiten de deur. Hij heeft geen kosten voor architect en projectontwikkelaars. Zelf hard werken en de medewerking van de anderen is de basis, waar de eigenaar op kan bouwen! Het traditionele Maleise huis heeft een open interieur: de wind kan vrijelijk door het huis heen om het koel te houden.
Er is dus een goede ventilatie en lichtinval, dat naar gelang het tijdstip, gebeurtenis of seizoen kan aanpassen. Omdat de meeste activiteiten op de vloer van het huis plaats vinden, is er weinig behoefte aan meubilair. Deze grote kamer heet de ibu rumah.
Klamboe en slaapmatje worden 's morgens vroeg opgerold en ergens anders opgeslagen. Zo heeft men geen aparte slaapkamer nodig. Deze ibu rumah wordt dus niet beperkt door muren of afgescheiden gedeeltes. Je kunt dus
de vloer aanpassen aan de hoeveelheid personen die er zijn door gewoon meer slaapmatjes neer te leggen. Dit heeft tot voordeel, dat er op feesten grote aantallen mensen kunnen blijven slapen. Het traditionele Maleise huis gebruikt de ruimte dus efficiënter, dan de ruimtes in een modern huis, waar je toch te maken hebt met afgescheiden slaapkamertjes of meubilair dat specifiek voor één zaak te gebruiken is.
Het traditionele huis heeft door de eeuwen heen bewezen te kunnen meegroeien met het aantal bewoners en de bezigheden van deze mensen. De ibu rumah is dus de basis voor een gewoon gezin. De keuken en het toilet bevinden zich niet in het huis, maar daarbuiten. Als de ibu rumah te klein wordt door het groeiend aantal bewoners, dan zal er een groter huis gebouwd moeten worden. Als er iets aangebouwd
moet worden, dan doet men dit in de vrije tijd of buiten het visseizoen. Ook de periode, wanneer het rustig op het land, wordt hiervoor gebruikt. Het bouwen van huis is een lang proces, dat dikwijls maanden of zelfs
jaren duurt, om het af te maken. De eigenaar bepaalt hoe hard er gewerkt wordt en ook de kwaliteit van materialen. Hij kan zelf de maten, de hoogte en het ontwerp bepalen.
De traditionele huizen in West-Maleisië worden onderscheiden naar hun dak. Men onderscheidt de bumbung panjang, bumbung lima, bumbung perak en de bumbung limas.
