Op een dag kijkt Winnie de Poeh in de spiegel. Hij ziet een bolle beer.
"Wat een dikzak!" zegt hij. "Ik hoop niet dat IK zo dik word!"
Hij buigt en raakt met zijn voorpoten de grond aan. Janneman heeft gezegd dat je daar dun van blijft.
Terwijl Poeh daar zo staat, met zijn poten op de grond, krijgt hij ontzettende zin in honing. Poeh pakt een honingpot en zet hem aan zijn mond. Er komt bijna geen honing uit. Maar één heel klein druppeltje. De pot is leeg.
Wees gerust, je bent echt niet de enige die een beer in Maleisië spannend vindt! De honingbeer (ook wel: de zonnebeer) eet vooral vruchten van planten, insectenlarven, eieren, jonge planten en kleine dieren. Ook lust de beer natuurlijk honing, waar hij zijn naam aan te danken heeft. Honingberen kunnen door hun lage gewicht goed klimmen en doen dat ook vaak. Met hun klauwen hebben ze veel grip, waardoor ze niet snel wegglijden. 's Nachts zoeken ze meestal eten, overdag zijn ze aan het rusten.
De zonnebeer of honingbeer heeft waarschijnlijk model gestaan voor de televisieserie van Winny the Pooh. Waarom? Hij heeft een voorliefde voor honing en noten. Dit zou hij het liefst de hele dag willen eten, maar eigenlijk eet hij alles. Zijn menu bestaat verder uit fruit, regenwormen, keverlarven, bijenlarven, termieten en andere insecten. De sterke zonnebeer heeft zulke sterke kaken, dat hij hiermee gemakkelijk een kokosnoot kan open breken.
Hij heeft een kleverige en lange tong, waarmee hij termieten (mieren) en insecten gemakkelijk uit de schors van bomen en uit bijennesten kan halen. De zonnebeer is een nachtdier, slaapt vaak 's middags op takken, in door hem gemaakt nest op een hoogte van 2 tot 7 meter. Hier, hoog in de bomen, vindt hij genoeg fruit en bladeren om van te smullen. Hij brengt het grootste gedeelte van zijn leven in de bomen door. Dankzij krachtige klauwen op vier poten klimmen ze perfect in bomen.
De zonnebeer is een bedreigde diersoort. Dit komt, doordat stroper op de dieren jagen. Vervolgens wordt de dode beer open gesneden en de gal van de wordt verkocht aan Chinese handelaren. Zij verkopen de gal weer in China als een traditioneel medicijn. Ook wordt het leefgebied van de kleinste berensoort steeds kleiner door ontbossing. Steeds meer bossen verdwijnen en de beren hebben steeds minder bos om in te leven.
In Maleisië vind je ze nog in het zuidoosten op het vasteland en op Sabah (op het eiland Borneo).
De zonnebeer wordt ongeveer anderhalve meter groot en is daarmee de kleinste berensoort. Andere beren zijn veel groter; denk maar eens aan de grote Grizzlybeer in Amerika. Maar..... de kleine zonnebeer heeft zeer lange klauwen en is zeer sterk. Zelfs de tijger probeert een confrontatie met hem zoveel mogelijk te vermijden.
We weten niet precies de zonnebeer wordt, maar in gevangenschap (in een dierentuin) wordt hij ongeveer 24 jaar oud.
Zonneberen komen je niet vaak tegen in Maleisie, omdat het nachtdieren zijn. Je kunt ze echter bewonderen op het vasteland bewonderen in de dierentuinen. In de hoofdstad is een dierentuin:
Zoo Negara. Maar in Taiping is een bijzondere dierentuin. Deze kun je niet alleen overdag bezoeken, maar er is ook een nachtsafari. Deze begint om 8 uur. Als je geen zin hebt om te lopen is er altijd een treintje, die je door het hele park rijdt, zowel overdag als 's avonds.
Als je het geluk hebt om naar Borneo te reizen, dan kun je naar een opvangcentrum voor deze bedreigde diersoort. Deze bevindt zich in de buurt van de stad Sandakan.Dit opvangcentrum heet Bornean Sun Bear Conservation Centre (BSBCC). Stropers jagen op zonneberen en als de moeder gedood is, wordt de baby zonnebeer gevangen. De baby zonnebeer wordt als huisdier verkocht en opgesloten in kleine kooien. Deze babyzonneberen worden evenals gewonde of zieke zonneberen worden naar het opvangcentrum gebracht. Het is de bedoeling ze te verzorgen, bestuderen en terug te zetten in de jungle, waar ze thuis horen.
Momenteel zijn er 33 beren gered door de BSBCC. Helaas, vele van hen hebben al te veel jaren doorgebracht in gesloten kooien. Hun stress, angst en lijden is duidelijk waar te nemen. Maar, beetje bij beetje, streeft men er naar om hun leven te verbeteren en uiteindelijk weer kennis te laten maken met de jungle om daar weer te kunnen leven.
De zonneberen worden ook wel gesignaleerd in mangrovebossen, hoewel hun verschijning in dit soort bostype waarschijnlijk te wijten is aan de nabijheid van andere, meer favoriete woongebieden. Interessant is ook, dat de zonneberen ook graag verblijven in de buurt van bosranden van gekapte bosgebieden en oliepalmplantages. Zij komen het meest voor in lager gelegen bossen. Van de zonneberen is ook bekend, dat zij zich graag tegoed doen aan kokospalmen en cacaobomen op plantages. Dit tot groot verdriet van de eigenaren.
xx
Omdat zonneberen in tropische gebieden leven, is er het hele jaar voedsel. Ze houden geen winterslaap en kunnen zich het hele jaar door voortplanten. Als een vrouwtje zwanger is, worden er meestal één of twee kleintjes geboren. Ze zijn blind en onbehaard. De vrouwtjes gebruiken holtes van staande of omgevallen bomen als plek om de welpen te baren. De pasgeboren welp is volledig afhankelijk van zijn moeder, die hem ongeveer 18 maanden zoogt. Een welp begint te lopen, spelen en voedsel te zoeken, wanneer het tussen de 1-3 maanden oud is. Het blijft dan meestal in de buurt van de moeder.
