Een zwarte panter is een katachtig roofdier, dat zwarte pigmenten heeft. Dat is toeval van de natuur, dat hij een zwarte vacht heeft. Het is dus een afwijking.
Een panter kan een luipaard, tijger, leeuw of een jaquar zijn. We noemen het een zwarte panter, maar eigenlijk weet je het niet zeker. Het kan een luipaard, leeuw, jaguar of tijger zijn. Deze dieren kunnen als ze jagen, een snelheid van 80km per uur halen.
Een zwarte panter staat symbool voor moed, kracht en macht.
Zwarte panters kunnen tot verschillende soorten grote katten behoren, meestal zijn het jaguars of luipaarden. Het enige dat hen onderscheidt van andere jaguars of luipaarden, is de kleur van hun vacht.
Het is hetzelfde verschil als mensen met verschillende haarkleuren. Sommige mensen hebben zwart haar. Er is geen enkele katachtige, die we "panter" noemen. Het is "of een jaguar of een luipaard". We zeggen toch ook niet steeds "mensen met zwart haar", maar we zeggen man of vrouw.
Zwarte panters of luipaarden komen opvallend vaak voor in Maleisië. De twee namen (panter en luipaard) zijn voornamelijk geografisch gebonden: "luipaard" wordt in de regel gebruikt voor dieren uit Afrika, "panter" voor dieren uit
Azië. Dit is echter geen strikte regel en regelmatig worden de namen door elkaar gebruikt. De zwarte panter komt speciaal voor in de gebieden rond de Kenyir Wildlife Corridor. In
dit gebied het ook nog eens vol met andere wilde dieren: olifanten, gibbons, tijgers en tapirs. Zwarte panters komen relatief vaak voor op het schiereiland en dat is bijzonder
De bedreigingen voor zwarte panters zijn vergelijkbaar met die van andere grote zoogdieren in het gebied. Er verdwijnen grote leefgebieden en er is stroperij. Grote stukken van de bossen werden onlangs vrijgemaakt voor een stuwdam (elektriciteit), terwijl de stropers nog steeds door de bossen zwerven en strikken zetten. De regering van de deelstaat Terengganu deelstaatregering prijzenswaardig heeft haar inspanningen opgevoerd om deze bedreigingen aan te pakken.
xx
Mannelijke luipaarden kunnen een kop-romplengte van 130 tot 190 centimeter meter lang bereiken. De staart is nog 60 tot 110 centimeter lang en een gewicht van 35 tot 90 kilogram (gemiddeld 60 kilogram). Luipaarden worden 28 kilo tot 90 kilogram zwaar. De schouderhoogte van een luipaard is ongeveer 50 cm tot 60 cm. Vrouwtjes zijn kleiner dan mannetjes. Vrouwtjes hebben een kop-romplengte van 104 tot 140 centimeter en een lichaamsgewicht van 28 tot 60 kilogram (gemiddeld 50 kilogram). De panter is 's nachts of in de schemering actief. Hij jaagt meestal 's avonds of 's nachts. Hij jaagt zelden overdag, omdat hij dan te veel opvalt. Overdag rust het dier meestal tussen struikgewas of in een boom. Als de panter een prooi denkt te hebben gevonden, bespringt hij de prooi als die op zijn schuilplaats zit. Hij besluipt eerst behendig en rustig de prooi; soms ligt het dier doodstil in een hinderlaag klaar om te springen, bijvoorbeeld in een boom. De panter is geen groepsdier, maar leeft solitair. Ze zoeken elkaar enkel op in de paartijd. De panter heeft een vast territorium, dat hij tegen soortgenoten verdedigt. Dit wordt gemarkeerd met urine of uitwerpselen, net als bij veel andere diersoorten. Zwarte panters kunnen in het wild 12 jaar worden en in gevangenschap 20 jaar.
Waarom juist in Maleisië vaak zwarte panters voor komen is een raadsel. Eén van de hypotheses kan zijn, dat ze met een zwarte vacht in het voordeel zijn, ten opzichte van de gewone luipaarden. In Maleisië, bijvoorbeeld, is er concurrentie tussen zwarte panters en de Maleise tijger. Zij jagen op dezelfde prooi. Misschien zijn ze ook in het voordeel door lichtomstandigheden.
Deze wordt veroorzaakt door het dichte regenwoud. Daar is het donkerder en zijn ze meer verborgen en dus succesvoller, als ze op jacht gaan. Ze vangen meer prooien dan gevlekte panters.
Een andere theorie is, dat een populatie van gevlekte luipaarden in de regio in een periode sterk verminderd is. De panters, die bij toeval over gebleven zijn, kunnen de zwarte zijn. Deze teruggang kan veroorzaakt zijn door de super uitbarsting van Mount Toba op Sumatra, zo'n 74.000 jaar geleden of het stijgen van de zeespiegel.
De overblijvende populatie zou het begin zijn geweest van het zwarte soort. Ze konden op het schiereiland gemakkelijk overleven, want de landengte is relatief smal en leefden dus geïsoleerd. Wetenschappers geloven dat een combinatie is van een natuurlijke selectie, die resulteerde in de huidige situatie.