"Het museum zelf bevindt zich in het Batu Maung Fort - een verdedigingsgarnizoen gebouwd in een klif door de Britse Royal Engineers in 1930. Gebouwd met de bedoeling om het eiland Penang te beschermen tegen aanvallen door de zee, werd het fort bemand door Britse, Maleisische en Sikhs soldaten met een reeks kanonnen en luchtafweergeschut."
Dit fort werd door de Britten in 1930 gebouwd. Het had tot doel om de haven van Penang te beschermen tegen vijandelijke troepen
vanuit zee. In deze tijd had het verdedigen van Butterworth op het vaste land een hogere prioriteit. Vandaar dat dit fort niet goed was uitgerust.
Het had een garnizoen van 500 ongetrainde militairen en 2 zware kanonnen en 4 lichte machinegeweren.
Hierop stond een groot luchtdoelkanon
xx
Het beveiligde fort had slechts twee goede, grote luchtdoelkanonnen met een doorsnee van 6 inch, die vijandelijke schepen konden beschieten en laten zinken. De kanonnen hadden een bereik tot het vasteland van Maleisië.
Hier had men hun hoop op gevestigd. Zij zouden het eiland kunnen verdedigen. Helaas konden deze kanonnen geen 360 graden draaien.
De aanval op Penang begon met een serie bombardementen op 11 december 1941.
De volgende dag waren er weer luchtaanvallen op het eiland. De hoofdstad Georgetown was het hoofddoel van de Japanners. De stad werd dan ook ernstig getroffen. Aan het einde van die dag telde men 2000 gewonden.
Er brak chaos uit op het eiland en de Europeanen, meest vrouwen en kinderen, werden geëvacueerd.
Men realiseerde zich, dat het eiland nog slecht drie, vier dagen verdedigd kon worden. De volgende dagen werd er weer bombardementen uitgevoerd door de Japanners.
Op 17 december 1941, bij het aanbreken van de dag, kwamen de Jappen met kleine bootjes en met een omtrekkende beweging bij Bayan Lepas (bij de huidige luchthaven) aan land.
De kanonnen konden niet geheel draaien; geen 360 graden. Dus de Japanners hadden niets te vrezen.
Te voet en met fietsen heeft men toen Batu Maung ingenomen. Zonder ook maar één dode aan Japanse kant.
Veel Engelse militairen konden ternauwernood uit het beveiligde fort ontsnappen door een ondergrondse tunnel, die naar zee leidde.
Het was alom bekend, dat de Engelsen niet goed voorbereid waren op een aanval door de Japanners.
De Japanners zijn 3 jaar en 8 maanden op Penang gebleven.
Dit heeft veel indruk gemaakt bij de bevolking. Jonge mannen moesten mee om in het leger te dienen.
Affendi, onze gids, wiens vader in het Japanse deel moest nemen, werd na de oorlog nog vaak gewaarschuwd door zijn vader met de woorden:
"Anders krijg je 3 jaar en 8 maanden straf!"
Hij was ook jarenlang bang voor Japanse toeristen, vertelde hij mij.
xx
Het luchtdoelkanon in betere dagen!
xx
Links: Japanners nemen met de fiets Batu Maung in.
Toen de Japanners het eiland bezet hadden, werd het fort al gauw een gevangenkamp.
Het werd van kwaad tot erger.Er werden ook veel gruwelheden gepleegd, waarvan je de bewijzen daar nog kunt zien.
Velen stierven, werden doodgemarteld; anderen werden gemarteld, verminkt of verkracht.
Het museum in Batu Maung geeft een goede indruk van wat hier allemaal heeft afgespeeld. Je ziet grote foto's en martelwerktuigen.
Als je verder loopt kom je vanzelf in de schuilkelders van de Engelsen.
Men krijgt in Batu Maung een goede indruk, hoe het alledaagse leven in een gevangenkamp in de tropen was.
Sergeant John Wolf heeft helaas het einde van de oorlog niet gehaald (rechts). Zijn eenvoudige graf bevindt zich in Batu Maung.
In één van de schuilkelders staat het adres van een soldaat, die alles heeft overleefd. Je kunt hem nog steeds bereiken op datzelfde adres met
hetzelfde telefoonnummer, vertelt men.
Maleiers praten niet zo graag over het verleden. Ik heb ook niet het idee, dat zij haatdragend zijn tegenover hun bezetters.
Velen van hen, die ik sprak, hadden nog nooit van het oorlogsmuseum in Batu Maung gehoord.
Anderen hadden dat wel, maar waren er nooit geweest.
Voor Affendi (onze gids), die ons meenam naar Batu Maung, was dit de eerste keer. Het idee kwam overigens wel bij mij vandaan.
Affendi vond alles heel erg interessant en bleef bij elke barak staan en las alles. Overigens kwam er geen kwaad woord over Japanners over zijn lippen.
Toen ik jaren geleden in Indonesië (Sumatra) was, liet men mij vol trots alles zien, wat de Nederlanders wel niet hadden
gedaan. Men liet mij bruggen zien, stations, maar ook een spoorlijn, waar ze heel trots op waren. Ik werd (bijna) trots op Nederland.
Ik kon toen ook, met de beste wil, geen spoortje kwaad over de Nederlanders ontdekken.
Entree RM10,-
Verblijfsduur: ca 2 uur.
xx
Door via deze site te boeken blijft deze onafhankelijke, niet commerciële site bestaan.
Cheong Fatt Tze- The Blue Mansion
In Georgetown is The Blue Mansion (Cheong Fatt Tze) de perfecte keuze voor reizigers die Penang en omgeving willen bekijken. Vanaf hier kunnen gasten genieten van eenvoudige toegang tot alles wat de levendige stad te bieden heeft. Dankzij de praktische locatie liggen alle belangrijke trekpleisters in de buurt van het hotel.
Het The Blue Mansion biedt tevens vele faciliteiten om uw verblijf in Penang zo aangenaam mogelijk te maken. Enkele voorbeelden van faciliteiten die dit hotel biedt zijn gratis wi-fi in alle kamers, 24-uur beveiliging, dagelijkse schoonmaak, cadeau-/souvenirwinkel, draagbare wi-fi verhuur.
Aanvullend beschikken alle gastenkamers over een variëteit aan voorzieningen als plasma tv, handdoeken, aparte woonkamer, internet (draadloos), draadloos internet (gratis), om zelfs de meest veeleisende gast te tevreden te stellen. Het hotel biedt vele unieke recreatiemogelijkheden zoals hot tub, zwembad (buiten), tuin. Geniet van ongeëvenaarde dienstverlening en de prestigieuze uitstraling van het The Blue Mansion.
